Obróbka metali to nie tylko obróbka skrawaniem i obróbka plastyczna.

W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie zupełnie innej technologi obróbkowej, którą jest obróbka elektroerozyjna. Kiedy się ją stosuje, na czym ona polega i jakiej są jej rodzaje?

Jeśli konieczna jest obróbka niezwykle skomplikowana pod względem geometrycznym (np. formy wtryskowe, matryce tłoczniki, wykrojniki itp.). Albo, kiedy materiał, z którego składa się dany element, jest niezwykle twardy (np. węglik spiekany, stale hartowane czy ceramika techniczna itp.). Wtedy tradycyjna obróbka skrawaniem przestaje być wydajna i ekonomiczna, a często nawet bywa niemożliwa i trzeba zastosować inne rozwiązanie.

Odpowiedzią na zapotrzebowanie technologiczne dla skomplikowanej obróbki niezwykle twardych elementów jest obróbka elektroerozyjna. Jak sama nazwa wskazuje, jest to obróbka erozyjna z zastosowaniem prądu elektrycznego. W skrócie, przyswajalnym dla każdego laika, obróbka elektroerozyjna polega na usuwaniu materiału z obrabianego elementu za pomocą zanurzonych w dielektryku elektrod, pomiędzy którymi dochodzi do wyładowań elektrycznych, roztapiających materiał.

Dielektryki są substancjami słabo przewodzącymi prąd, które pełnią rolę izolacyjną w procesie elektroerozji. Najczęściej stosowanymi dielektrykami w obróbce elektroerozyjnej są: woda destylowana, olej transformatorowy i nafta. Elektrody, pomiędzy którymi zachodzi reakcja, to elektroda robocza (tzw. eroda), czyli narzędzie, które odwzorowuje swój kształt w obrabianym elemencie oraz sam element obrabiany, który pełni rolę drugiej elektrody.

Obróbka elektroerozyjna charakteryzuje się wysoką dokładnością obrabianych elementów. Ogólnie rozróżnia się dwie metody obróbki elektroerozyjnej, obróbkę EDM i obróbkę WEDM.

Obróbka elektroerozyjna EDM

Obróbka elektroerozyjna EDM z ang. Electrical Discharge Machining polega na drążeniu materiału za pomocą elektrody. Obrabiarki elektroerozyjne tego typu, to inaczej wydrążarki EDM. Współcześnie za sprawą nowoczesnych systemów CAD/CAM obrabiarki EDM mogą uzyskać bardzo skomplikowane kształty przy użyciu stosunkowo niewielu elektrod, co jest niezwykle korzystne pod względem ekonomicznym.

Obróbka na wydrążarkach EDM z reguły polega na:

  • drążeniu otworów krzywoliniowych
  • przecinaniu
  • grawerowaniu
  • szlifowaniu

Obróbka elektroerozyjna drutowa WEDM

Obróbka elektroerozyjna WEDM z ang. Wire Electrical Discharge Machining jest obróbką elektroerozyjną, w której rolę elektrody roboczej pełni cienki drut z mosiądzu, miedzi lub wolframu, o średnicy nie większej niż 0,5 milimetra i nie mniejszej niż 0,02 milimetra. Ten rodzaj obróbki nazywany jest cięciem elektroerozyjnym. Za pomocą metody WEDM można wykonać obróbkę bardzo skomplikowanych kształtów, charakteryzujących się bardzo niewielkimi wymiarami.

Gdzie znajdują zastosowanie elementy z obróbki EDM i WEDM?

Produkty obróbki elektroerozyjnej można spotkać wszędzie tam, gdzie potrzebne są elementy niezwykle wytrzymałe i twarde, a także skomplikowane pod względem kształtu. Z reguły elementami tymi są narzędzia obróbkowe z węglików spiekanych, różnego rodzaju matryce, czy formy wtryskowe albo formy odlewnicze itp.

Obrabiane na elektrodrążarkach elementy produkowane są najczęściej dla przemysłu:

  • maszynowego
  • samochodowego,
  • lotniczego
  • energetycznego